Knie van een springer (Patellar tendinitis)
De knie van een springer, medisch bekend als patellapeesontsteking, is een veelvoorkomende overbelastingsblessure die atleten treft, vooral diegenen die sporten beoefenen waarbij ze vaak moeten springen en explosieve bewegingen moeten maken. Het treedt op wanneer de kniepees, die de knieschijf (patella) met het scheenbeen (tibia) verbindt, ontstoken of gescheurd raakt door herhaaldelijke belasting. Deze blessure komt vooral voor bij handbal-, basketbal- en volleybalspelers vanwege de intense druk op de knieën tijdens snelle spring- en landingsacties. Bij handbal wordt de knie die wordt gebruikt om af te zetten tijdens een sprong vaak het zwaarst belast, waardoor dat been vaak geblesseerd raakt.
Patellapeesontsteking ontwikkelt zich geleidelijk, beginnend met lichte pijn aan de basis van de knieschijf, vooral na fysieke activiteit. Als de aandoening niet behandeld wordt, kan deze verergeren en leiden tot chronische pijn, stijfheid en problemen met het uitvoeren van activiteiten waarbij de knie gebogen moet worden, zoals hurken of naar beneden lopen. De pijn kan hardnekkiger worden en de dagelijkse activiteiten hinderen, waardoor het voor sporters moeilijk wordt om te blijven trainen of aan wedstrijden mee te doen.
Hoe overbelasting uw knie negatief kan beïnvloeden
De blessure wordt vaak in verband gebracht met overbelasting en verkeerde biomechanica, waarbij herhaalde belasting de peesvezels verzwakt. Na verloop van tijd kunnen er microscheurtjes ontstaan die leiden tot ontsteking en degeneratie van de pees. Sporters die plotseling de intensiteit of frequentie van hun training verhogen, lopen een groter risico op het ontwikkelen van een jumpers knee. Andere factoren die een rol spelen zijn onder andere onjuiste opwarmingsroutines, spieronevenwichtigheden (vooral zwakke quadriceps) en slechte springtechnieken.
De behandeling bestaat meestal uit een combinatie van rust, fysiotherapie en versterkende oefeningen om de pijn te verlichten en de pees gezonder te maken. In ernstige gevallen kunnen geavanceerde ingrepen zoals corticosteroïdeninjecties, behandeling met bloedplaatjesrijk plasma of zelfs een operatie nodig zijn. Een vroege diagnose en behandeling zijn essentieel om te voorkomen dat de aandoening verergert en om een succesvolle terugkeer naar sport te garanderen.
